«Ντίλι, Ντίλι, το καντήλι…..»
Οι περισσότεροι από εμάς, όταν ήμασταν μικροί, είχαμε ακούσει είτε από τους γονείς μας, είτε από τους παππούδες μας το παραδοσιακό παιδικό τραγούδι «Ντίλι, Ντίλι, το καντήλι…..». Άλλοι το γνωρίσαμε μέσα από το ανθολόγιο της πρώτης δημοτικού. Σε όλους όμως μας έκανε εντύπωση και έμεινε χαραγμένο στην παιδική μας μνήμη…
Το «Ντίλι, Ντίλι, το καντήλι…..» είναι ένα διδακτικό κλιμακωτό τραγούδι από τον Μαρμαρά Προποντίδας, που ασκεί τα παιδιά μέσα από την επανάληψη, στην κατανόηση λογικών αλληλουχιών. Το τραγούδι αυτό τραγουδιόταν στη Βιθυνία της Μικράς Ασίας, στην περιοχή της Σηλυβρίας της Ανατολικής Θράκης και στον Πόντο με κάποιες παραλλαγές. Κατά καιρούς, το έχουμε ακούσει από διάφορους ερμηνευτές, ανάμεσά τους και η Δόμνα Σαμίου.
Με τα παιδιά του Προνηπίου, το λέμε συχνά στην τάξη και διασκεδάζουμε. Όταν μπερδευόμαστε και λέμε τα ζώα με λάθος σειρά, γελάμε!
Πολλές φορές μας βοηθάει και να συγκεντρωθούμε! Πρόσφατα ακούσαμε ένα παρόμοιο τραγουδάκι στα ιταλικά το «Alla Fiera Dell‘Est» του Angelo Branduardi κι έτσι μας δόθηκε η αφορμή για μια πολύ όμορφη κουβεντούλα διαπολιτισμικότητας!
Το συγκεκριμένο τραγούδι έχει μεταφραστεί και στα Αγγλικά και στα Γαλλικά.
Για όσους δεν είχαν την ευκαιρία να το ακούσουν, για όσους δεν το θυμούνται, αλλά και για όσους το έχουν νοσταλγήσει σας το παραθέτουμε…, πατήστε εδώ για να δείτε τους στίχους.
Ας μη ξεχνάμε, κυρίως αυτές τις δύσκολες για όλους μέρες, πως «Η ευτυχία είναι στιγμές…». Το «ντίλι –ντίλι» κατάφερε να μας δώσει στην τάξη γέλιο, χαρά και γνώση, χωρίς κόστος, γιατί όχι και σε σας;