Η δεύτερη Κυριακή του Μαΐου, είναι αφιερωμένη στο σημαντικότερο πρόσωπο της ζωής μας, στη ΜΗΤΕΡΑ. Το πιο αγαπημένο και οικείο πρόσωπο, που μάχεται καθημερινά για τα παιδιά της. Στον άνθρωπο που δίνει τη ζωή και σκοπός της δικής της γίνεται να κάνει την ψυχούλα που έφερε στον κόσμο, να ανθίσει, να απλώσει τα φτερά της με ασφάλεια, νιώθοντας αγάπη και παίρνοντας δύναμη μέσα από τη ζεστή της αγκαλιά.
Μάνα – μητέρα – μανούλα – μαμά
Αυτές οι λέξεις κλείνουν μέσα τους ομορφιά, τρυφερότητα και αγάπη. Η μητέρα είναι η πιο σημαντική παρουσία στη ζωή του ανθρώπου. Μια ύπαρξη γλυκιά και ανιδιοτελής, είναι εκεί όταν τη χρειαζόμαστε, πρόθυμη να μας ακούσει και να μας δώσει τις συμβουλές της, τη φροντίδα της, την αγκαλιά της, να μας θρέψει και να μας ηρεμήσει. Ένας ανυπέρβλητος δεσμός που υμνήθηκε, όσο κανένας άλλος.
Με αφορμή την ιδιαίτερη αυτή μέρα, δεν θα μπορούσαμε στη Λιλιπούπολη να μην τιμήσουμε το πρόσωπο που μας έφερε στη ζωή. Έτσι λίγες ημέρες πριν τη γιορτή της μητέρας, διαβάσαμε στην τάξη μας αρκετές ιστορίες που ήρωας τους ήταν εκείνη. Αυτές οι ιστορίες μας έκαναν να προβληματιστούμε, να διασκεδάσουμε, ξύπνησαν την περιέργειά μας και κέντρισαν τη φαντασία μας. Παράλληλα κατανοήσαμε την έννοια της μητρικής αγάπης και τα παιδιά προσπάθησαν να εκφράσουν τι είναι αυτό που νιώθουν για εκείνη και να εξωτερικέψουν τα συναισθήματα τους.
Ενδεικτικά αναφέρουμε κάποιες από τις ιστορίες που διαβάσαμε.
• Μια μαμά για το Τσόκο
• Μια καρδιά για σένα
• Μαμά φοβάμαι
• Θα σε αγαπώ ότι και αν γίνει
Επιθυμία των λιλιπούτειων μαθητών, ήταν να δραματοποιήσουμε, καθεμία από τις παραπάνω ιστορίες και έτσι γίναμε ηθοποιοί παίρνοντας ο καθένας το δικό του μικρό ρόλο.
Προβληματιστήκαμε για το δώρο που θα προσφέραμε στη μαμά. Είχαμε όμως τέσσερις επιλογές και έπρεπε να αποφασίσουμε την καλύτερη…
• Γλαστράκι με λουλούδι
• Καρδούλα
• Λουλουδάκι
• Καθρεφτάκι
Η ψηφοφορία έγινε και αποφασίστηκε παμψηφεί, το δώρο να είναι το καθρεφτάκι. Έπειτα έπρεπε να σκεφτούμε ποια θα είναι τα υλικά που θα χρησιμοποιούσαμε για αυτή την κατασκευή. Οι ιδέες και οι απόψεις πολλές… τελικά χρησιμοποιήσαμε, χαρτόνι, γλωσσοπίεστρο, αλουμινόχαρτο και τέμπερα. Το αποτέλεσμα εκπληκτικό!
Μετά το τέλος της κατασκευής, παρατηρήσαμε πως κάποια από τα παιδιά κρατούσαν το καθρεφτάκι και έλεγαν το γνωστό σε όλους μας στιχάκι από το παραμύθι της Χιονάτης … Καθρέφτη, καθρεφτάκι μου αγάπη μου και φως μου ποια είναι η ομορφότερη γυναίκα όλου του κόσμου?
Καθώς περνούσε η ώρα, ο ένας παρέσερνε τον άλλο και σε λίγα λεπτά, στην τάξη, το μόνο που ακουγόταν από όλα τα παιδιά ήταν το παραπάνω στιχάκι, όπου υπήρξε ο απόλυτος συγχρονισμός…Είχαν βρει το τέλειο παιχνίδι και στα μάτια τους, αυτός ο καθρέφτης φάνταζε τόσο μα τόσο μαγικός. Έπειτα σκεφτήκαμε να ρωτήσουμε, ποιες λεξούλες από το ποιηματάκι θα έπρεπε να αλλάξουμε αφού το δωράκι προοριζόταν για τη μανούλα? Στα παιδιά αρέσουν πολύ τα γλωσσικά παιχνίδια και τα στιχάκια με ομοιοκαταληξία και διασκεδάζουν απίστευτα με αυτά. Η απάντηση που πήραμε μας ικανοποίησε πολύ. Έτσι μετατρέψαμε το στιχάκι σε… Καθρέφτη, καθρεφτάκι μου, αγάπη μου και φως μου ποια είναι η ομορφότερη μανούλα όλου του κόσμου? Όλοι απάντησαν με μια φωνή… Η ΔΙΚΙΑ ΜΟΥ… Ποια θα μπορούσε άλλωστε? Μετά από αυτή τη συζήτηση, ακούστηκαν κάποια σχόλια του τύπου ( Κυρία ο…. λέει πως η δική του μαμά είναι πιο όμορφη ) απόλυτα λογικό αφού στα μάτια κάθε παιδιού η δική του μητέρα, φαντάζει η πιο καλή, η πιο γλυκιά η πιο όμορφη, η μία και ΜΟΝΑΔΙΚΗ! Το ίδιο ισχύει και για τις μανούλες αφού υπάρχει στον κόσμο ένα παιδί, που όμοιό του δεν υπάρχει… και το έχει κάθε μητέρα.
Δείτε πως τα ίδια τα παιδιά εκφράζουν την αγάπη τους για τη μαμά…!!
Αποκορύφωση όλων ήταν η γιορτή αφιερωμένη στη μητέρα που έγινε στην αυλή του σχολείου μας! Οι γονείς είχαν την ευκαιρία, να παρακολουθήσουν με τα παιδιά τους δύο παραμυθένιες παραστάσεις, που διαπραγματεύονταν την αγάπη, την ειρήνη και την αλληλεγγύη. Στη συνέχεια επιλέγοντας διάφορα υλικά έφτιαξαν μία ζωγραφιά για το σημαντικότερο άνθρωπο στη ζωή τους και τη δώρισαν μαζί με ένα ζεστό φιλί.
Παρακάτω σας παραθέτουμε μία πολύ διδακτική ιστορία, που θυμόμαστε από τα παιδικά μας χρόνια και αρέσει πολύ και στα παιδιά, καθώς προσφέρεται για δραματοποίηση και θεατρικό παιχνίδι. Η ομοιοκαταληξία τα βοηθάει να κατανοήσουν πιο εύκολα την ιστορία και να εμπλουτίσουν το λεξιλόγιο τους.
Τα τέσσερα παιδιά και η ευχή της μάνας
Μια μάνα ζούσε κάποτε σε σπίτι φτωχικό
είχε παιδάκια τέσσερα, τρεις κόρες κι έναν γιο!
Χελώνα, αράχνη , μέλισσα, σκαντζόχοιρο
αυτά είχαν σαν ονόματα τα τέσσερα παιδιά.
Η μάνα ξενοδούλευε να θρέψει τα παιδιά
για να ζήσει έπλενε σε ξένα σπιτικά.
Μεγάλωσαν, παντρεύτηκαν και έφυγαν από εκεί
κι η έρμη η μανούλα έμεινε μοναχή.
Μια μέρα η μάνα αρρώστησε, γριούλα τώρα πια
κι αμέσως την γειτόνισσα φωνάζει η φτωχιά.
-Τρέξε καλή γειτόνισσα στην κόρη την μικρή
να πεις ότι αρρώστησα να έρθει να με δει.
Δεν έχω διόλου δύναμη κι έχω πυρετό,
πες της να έρθει γρήγορα γιατί πολύ πονώ.
-Τρέχω και τη χελώνα σου φωνάζω στο λεπτό
περίμενε και γρήγορα μαζί της θε να ‘ρθω.
Έφυγε η γειτόνισσα και τρέχει σαν πουλί
την κόρη βρίσκει κι έπλενε στη σκάφη της σκυφτή.
-Η μάνα σου αρρώστησε χελώνα μου βαριά
και θέλει από εσένα να βρει παρηγοριά.
-Τα ρούχα μου γειτόνισσα θα πλύνω πρώτα εγώ
και σκέφτομαι στη μάνα μου μεθαύριο να΄ρθω.
Βλέπεις έχω σιδέρωμα, τον άντρα, τα παιδιά,
μαγείρεμα, ξεσκόνισμα ποιός θα τα κάνει αυτά;
Όταν τελειώσω γρήγορα στη μάνα μου θα΄ρθω
μα πες της πως την σκέφτομαι και πως την αγαπώ!
-Μην νοιάζεσαι χελώνα μου κι εγώ θα της το πω,
ας τρέξω στον σκαντζόχοιρο το γιο της τον μικρό.
Έφυγε η γειτόνισσα και τρέχει σαν πουλί
το γιο βρίσκει και κάρφωνε παλούκια στην αυλή.
-Η μάνα σου αρρώστησε σκαντζόχοιρε βαριά
και θέλει από εσένα να βρει παρηγοριά.
-Ότι θυμάται χαίρεται η μάνα μου η γριά
εγώ φτιάχνω το φράχτη μου δε πάω πουθενά.
Όλο στο γιο φορτώνεται δεν έχει άλλα παιδιά;
Να πας στις θυγατέρες της εγώ έχω δουλειά.
-Μη νοιάζεσαι σκαντζόχοιρε και κάρφωνε εσύ
ας πάω στην αράχνη της, αυτή ίσως μπορεί.
Έφυγε η γειτόνισσα και τρέχει στο λεπτό
την κόρη βρίσκει κι έπλεκε πανέμορφο πλεκτό.
-Η μάνα σου αρρώστησε αράχνη μου βαριά
και θέλει από εσένα να βρει παρηγοριά.
-Για δες καλή γειτόνισσα και πες μου αν μπορείς
στη μέση της κορούλας μου να αφήσω το πλεκτό.
Σαν το τελειώσω έφτασα να δω και τη γριά
γιατί έχω καλύτερα την μάνα μου απτή δουλειά.
Πες της να μη σκοτίζεται περνώ πολύ καλά
της στέλνω χαιρετίσματα και τα περαστικά.
-Μη νοιάζεσαι αράχνη και φτιάξε το πλεκτό
η μέλισσα απόμεινε και τρέχω να τη βρω.
Έφυγε η γειτόνισσα και τρέχει σαν τρελή
την μέλισσα βρίσκει ζύμωνε στη σκάφη το ψωμί.
-Κορίτσι μου η μάνα σου αρρώστησε βαριά
και θέλει από εσένα να βρει παρηγοριά.
-Η μάνα μου αρρώστησε και κάθομαι εδώ;
Πάμε καλή γειτόνισσα κοντεύει δειλινό.
-Μανούλα μου τι έπαθες , θα πιείς ένα ζεστό;
Εσύ μάνα μου ψήνεσαι από τον πυρετό!
-Καλώς το, το κορίτσι μου να έχεις τη ευχή μου
φοβόμουν πως θα πέθαινα εδώ μέσα μοναχή μου.
Γλυκό μέλι να γίνεται ότι κι αν ακουμπάς
κι όλους να τους σκέφτεσαι και να τους αγαπάς.
Δεν θα σας πω τι έπαθαν τα άλλα τα παιδιά
που δείξανε στη μάνα τους σκληράδα κι απονιά.
Κουράζονται, παιδεύονται μα δίχως προκοπή
γιατί ποτέ δεν πήρανε της μάνας την ευχή.
Η κόρη της η μέλισσα πετά ολημερίς
κι αν έρθεις μες τον κήπο μας θα δεις και θα χαρείς!!!
Χρόνια πολλά σε όλες τις μαμάδες του κόσμου, που μόνο μέσα στα δικά τους μάτια έχουμε δει την απέραντη αγάπη…
Για να επισκεφθείτε την ιστοσελίδα της ΛΙΛΙΠΟΥΠΟΛΗΣ πατήστε εδώ.
Για περισσότερο εποπτικό υλικό επισκεφθείτε τη σελίδα της ΛΙΛΙΠΟΥΠΟΛΗΣ στο twitter πατώντας εδώ.