Η Παγκόσμια Ημέρα Τρίτης Ηλικίας -1/10- κύλησε όσο πιο γλυκά μπορούσε στο χώρο της Λιλιπούπολης και ιδιαίτερα στη τάξη του ΠΠΝ4. Από την προηγούμενη ημέρα είχαμε συμφωνήσει με τα παιδιά, να καλέσουμε στη τάξη μας μια γιαγιά! Επιλέξαμε να είναι η γιαγιά του Παναγιώτη που έτυχε να τη γνωρίζουμε. Σίγουρα θα είχε να μας πει πολλά. Ήμασταν λοιπόν ανυπόμονοι να την ακούσουμε αλλά και να τη ρωτήσουμε και να μάθουμε…
« πράματα σπουδάγματα, του Θεού τα πράματα! »
Από το ξεκίνημα κιόλας εκείνου του όμορφου Λιλιπούτειου πρωινού…
καθένα από τα παιδιά είχε διάφορα να πει για τον παππού του και τη γιαγιά του. Ο Δημήτρης μας είπε πως ο παππούς του έχει μπαστούνι. Η Σοφία πηγαίνει με τη γιαγιά βόλτα στη πλατεία και στην εκκλησία! Η Ειρήνη ανέφερε για τον παππού της πως του αρέσει να ψήνει ψάρια και κρέας! Κάποια στιγμή έκανα τη ερώτηση αν έχουν δει γιαγιά με μαντήλι στα μαλλιά. Τότε με ενθουσιασμό ο Γιάννης πετάχτηκε και είπε … «τη Κρητικιά!». Έχει τύχει να δει πολλές στη Κρήτη, απ’ όπου είναι και η καταγωγή του.
Μιλήσαμε και για άλλα χαρακτηριστικά που έχει ένας παππούς και μια γιαγιά. Όπως άσπρα μαλλιά, μπαστούνι, μαντήλι, αργό βάδισμα κ.α. Είδαμε στη συνέχεια εικόνες και πίνακες ζωγραφικής με ηλικιωμένους και εγγόνια και τις περιγράψαμε. Έπειτα κάτσαμε και ζωγραφίσαμε τη γιαγιά και το παππού.
Τους αφιερώσαμε μάλιστα επάνω στη ζωγραφιά και αυτό το ποιηματάκι:
Θεέ μου, σε παρακαλώ
τον παππού μου να κοντύνεις,
και γιαγιά πολύ ψηλή
στα παιδιά μη δίνεις.
Εύκολα θέλω να φτάνω
τον παππού και τη γιαγιά,
να μπορώ να τους χαϊδεύω
τ΄ άσπρα, κάτασπρα μαλλιά.
Ο παππούλης κι η γιαγιούλα
θέλω να ΄ναι πιο κοντά.
Όχι να ΄ναι αυτοί στα ύψη
κι εγώ τόσο χαμηλά.
Γι’ αυτό άκουσέ με, Θεέ μου,
κάνε και τους δυο κοντούς.
Αυτό πάει να πει γιαγιούλα
και γλυκός-γλυκός παππούς.
Ώσπου ήρθε η μεγάλη ώρα…
Όπου, τελικά και οι δυο γιαγιάδες του Παναγιώτη, μας επισκέφτηκαν στην τάξη μας. Η Ειρήνη τις ρώτησε με τι παιχνίδια παίζανε όταν ήτανε μικρές. Η γιαγιά Ευαγγελία μας είπε για το ξυλίκι και για το ότι συνήθιζαν να παίζουν στις αυλές και στους δρόμους. Κάτι που δυστυχώς δεν είναι εφικτό πλέον για τα σημερινά παιδιά!
Στη συνέχεια μας διάβασαν και οι δύο από ένα παραμύθι…
Το έκαναν να ακούγεται τόσο γλυκά που όλοι μας τις προσέχαμε με μεγάλο ενδιαφέρον! Για να κλείσουμε το ίδιο όμορφα τη μέρα μας, αλλά και για να τις ευχαριστήσουμε για την επίσκεψή τους, χορέψαμε όλοι μαζί και τραγουδήσαμε το γνωστό σε όλους τραγουδάκι «η γιαγιά μας η καλή». Στο τέλος τους ευχηθήκαμε με δυνατή φωνή «Χρόνια πολλά» !
Και ζήσαν αυτές καλά… κι εμείς καλύτερα!
Ευχαριστούμε πολύ τη γιαγιά Ευαγγελία και τη γιαγιά Ντίνα που δέχτηκαν τη πρόσκλησή μας και που μας έδωσαν τη χαρά να μοιραστούμε μαζί τους τη μέρα της τρίτης ηλικίας!
Για να επισκεφθείτε την ιστοσελίδα της ΛΙΛΙΠΟΥΠΟΛΗΣ πατήστε εδώ.
Για περισσότερο εποπτικό υλικό επισκεφθείτε τη σελίδα της ΛΙΛΙΠΟΥΠΟΛΗΣ στο twitter πατώντας εδώ.