Οι εκατό γλώσσες του παιδιού
Το παιδί αποτελείται από εκατό.
Το παιδί έχει εκατό γλώσσες, εκατό χέρια, εκατό σκέψεις.
Εκατό τρόπους σκέψης, παιχνιδιού, ομιλίας.
Εκατό, πάντα εκατό τρόπους, να ακούει, να θαυμάζει, να αγαπά.
Εκατό χαρές να τραγουδά και να καταλαβαίνει.
Εκατό κόσμους να ανακαλύπτει.
Εκατό κόσμους να ονειρεύεται.
Το παιδί έχει εκατό γλώσσες….
και εκατό εκατό εκατό ακόμη…
….αλλά του στερούν τις ενενήντα εννιά.
Το σχολείο και ο πολιτισμός, διαχωρίζουν το κεφάλι από το σώμα.
Λένε στο παιδί…
… να σκέφτεται χωρίς τα χέρια,
… να τα καταφέρει χωρίς το κεφάλι,
… να ακούει και να μη μιλάει,
… να καταλαβαίνει χωρίς να χαίρεται,
… να αγαπάει και να θαυμάζει μόνο το Πάσχα και τα Χριστούγεννα.
Λένε στο παιδί…
…να ανακαλύψει τον κόσμο που ήδη υπάρχει
και από τις εκατό του κλέβουν τις ενενήντα εννιά.
Λένε στο παιδί…
… ότι η εργασία και το παιχνίδι, η πραγματικότητα και η φαντασίωση, η επιστήμη και η φαντασία, ο ουρανός και η γη, η λογική και το όνειρο είναι πράγματα που δεν πάνε μαζί.
Κι έτσι, λένε στο παιδί, ότι οι εκατό δεν υπάρχουν.
Το παιδί λέει:
Αποκλείεται! Οι εκατό υπάρχουν!
Μαθαίνοντας ότι ζούμε και ζώντας ότι μαθαίνουμε
Οι εκατό γλώσσες των παιδιών, είναι ένα ποίημα όπου σύντομα και περιεκτικά αντανακλάται η πίστη στις ικανότητες των παιδιών. Στην πραγματικότητα, οι εκατό γλώσσες αποτελούν μια μεταφορά, με σκοπό να δηλωθούν η πληθώρα των εκφραστικών μέσων με τα οποία τα παιδιά αναπαριστούν και εκφράζουν ιδέες και συναισθήματα και οι πολλαπλοί τρόποι με τους οποίους κατανοούν τον κόσμο. Οι γλώσσες αυτές δεν είναι μονοσήμαντες, αντίθετα είναι εκφραστικές, επικοινωνιακές και γνωστικές, με την καθεμιά να έχει τα δικά της χαρακτηριστικά. Στα πλαίσια των project που τα παιδιά θα επιλέξουν και θα υλοποιήσουν στη ΛΙΛΙΠΟΥΠΟΛΗ στη διάρκεια της χρονιάς, οι εκατό γλώσσες θα ζωντανέψουν μέσα στις δράσεις που το κάθε παιδί θα προτείνει και θα συναποφασίσει η ομάδα της τάξης. Γιατί μαθαίνουμε αυτά που μας ενδιαφέρουν! Όταν έχουμε κίνητρο, η γνώση δεν μεταφέρεται αλλά αποκτάται από τα παιδιά, μέσα από το μετασχηματισμό των εμπειριών τους. Και είναι πιο βαθιά, όσο τα κίνητρα είναι εσωτερικά (περιέργεια, ενδιαφέρον) και όχι εξωτερικά ( αμοιβές, τιμωρίες). Το ενδιαφέρον των παιδιών να γνωρίσουν τον κόσμο είναι κίνητρο για μάθηση. Μέσα σ’ ένα ασφαλές και πλούσιο σε ερεθίσματα περιβάλλον, εξερευνούν με τις αισθήσεις, δημιουργούν ιδέες και δομούν τη γνώση. Καθώς αναπτύσσονται οδηγούνται σε πιο σύνθετες και πολύπλοκες μορφές αλληλεπίδρασης με τους συνομήλικους και τους ενήλικες που επηρεάζουν τις γλωσσικές και νοητικές τους ικανότητες. Παράλληλα χρησιμοποιούν συνεχώς τις γνώσεις που αποκτούν και τις ιδέες τους για διαφορετικούς σκοπούς και με πολλούς τρόπους. Μαθαίνουν, δημιουργούν, χαίρονται!!!